Stilte voor de Cito-toets op Calvijnschool Sliedrecht

Nog nooit was het zo stil in groep 8b van de Johannes Calvijnschool in Sliedrecht. Een jongen knaagt aan z’n potlood, een meisje durft haar neus niet al te hard te snuiten. Kom op, nog een paar vragen te gaan.

Kwart voor twaalf, donderdagmorgen. De klok boven de muur tikt de seconden weg. Nog een kwartiertje, dan zitten de Cito-toetsen erop. Drie dagen lang hebben deze 28 leerlingen hun hersens laten kraken. Vraag na vraag hebben ze gelezen, rondje na rondje maakten ze grijs met potlood.

Maar die éne vraag, is die wel goed? Een jongen in het midden van de klas kijkt even snel op de klok. Nog tien minuten. Hij grijpt zijn gum, begint te vegen, duikt nog een keer in zijn opgavenboekje en kiest een ander antwoord. Hij knikt: ja, deze moet goed zijn. Dan doet hij met een zucht het boekje dicht.

Gillen
Voorzichtig loopt juf Van de Boogaard door de klas. Hier en daar zijn kinderen nog bezig, maar het grootste deel is al verdiept in een leesboek. Na vijf minuten doet juf weer een rondje. Dan verbreekt ze de stilte. „Ik zie dat iedereen zijn werkboekje dicht heeft. Zorg dat je antwoordvel onder het boekje ligt.” Een paar kinderen kijken elkaar aan. Zo van: zit het er echt op?

Anderen kunnen niet langer wachten en beginnen druk met elkaar te praten. „Had jij ook D bij de vraag over die zeevaarder die rond Afrika voer?” Een meisje vooraan in de klas kan het niet laten om even te gillen. Dat móést er gewoon even uit. „Juf, mag ik nog een keer gillen, héél hard?”

Opgekropt
Tijdens het maken van de foto blijkt wel hoe blij deze klas is dat de toetsen erop zitten. Ze gooien papier in de lucht en juichen. Het lijkt wel of het opgekropte geluid van de afgelopen tijd er in één keer uit komt.

Maar ja, wat wil je. Eindelijk mogen ze weer praten. Cito-toetsen maken is lastig, maar drie dagen stil zijn ook.

Constantijn van de Bergh (12), Sliedrecht
„Biologie vond ik het lastigst. Geef mij maar geschiedenis, dat is veel leuker. Soms zaten er vragen tussen waarvan ik dacht: „Hè, dat heeft toch niets met geschiedenis te maken?” Bijvoorbeeld over een wet rond gezondheid of zo. Maar de juf heeft uitgelegd dat dit staatsinrichting is, en dat hoort wel weer bij geschiedenis. 

Waarom we Cito-toetsen moesten maken? Niet om het niveau voor het voortgezet onderwijs te bepalen, want dat is al gebeurd. Deze toetsen zijn bedoeld om te kijken of je het niveau wel echt aan kunt. Als je de Cito beter hebt gemaakt dan verwacht, mag je een hoger niveau proberen. Ik hoop, net als Talitha, volgend jaar de havo te gaan doen op het Wartburg College locatie Marnix in Dordrecht.”

Talitha Blokland (12), Sliedrecht
„We kregen toetsen over de vakken rekenen, taal en wereldoriëntatie. Dat lijken drie vakken, maar het is veel meer dan dat. Onder taal vallen spelling en grammatica bijvoorbeeld. En bij wereldoriëntatie krijg je vragen over geschiedenis, maar ook over aardrijkskunde en biologie.

De eerste dag was het wel een beetje spannend. Gelukkig kon ik aan mijn oudere broer vragen hoe het allemaal een beetje gaat. Je concentreren, dat is het belangrijkste. Gelukkig ging dat goed. Normaal zijn we een behoorlijk drukke klas, maar je kon tijdens de toetsen een speld horen vallen. Ik dacht af en toe: Is dit ónze klas? Zo stil had ik ons nog nooit gezien.
Mijn leukste vak is gym. Helaas maken ze daar geen Cito-toetsen voor.”

× ← →