Groep 8 De Zaaier Groningen: Klein maar fijn (video)

Een klein klasje is het, maar met grote daden. De kinderen uit groep 8 van de reformatorische basisschool De Zaaier in Groningen zijn trots op hun klasje. Ruzie maken ze nooit, maar grapjes des te meer.

Twaalf vingers schieten omhoog als juf Muilwijk vraagt wie er in groep 8 zit. Zeven meiden, vijf jongens. De rest van de kinderen in de klas zit in groep 7 en 6. De twaalf uit groep 8 weten haarfijn uit te leggen waarom hun klas zo leuk is. „We hebben een heel goeie band met elkaar”, zegt Diederik. Is er nooit ruzie? Hij schudt zijn hoofd. „Als je het niet met elkaar eens bent, praat je het toch gewoon uit?”

Kijk, zo nuchter zijn ze hier in Groningen. Ondertussen deelt juf Muilwijk bananen uit. „Drie dagen in de week krijgen we gratis fruit. Daar genieten we enorm van.”

Schil op het hoofd
De meeste schillen verdwijnen keurig in de afvalbak. Behalve één, die komt op de haren van Diane terecht. Met een vies gezicht haalt ze de schil van haar hoofd en kijkt wie hem daar stiekem neerlegde. Het is een jongen uit groep 6, die weer lachend gaat zitten. Diane laat de schil even bungelen tussen haar vingers. „In de bak met dat ding”, zegt ze dan.

Ze kan het wel hebben van haar klas­genootje uit groep 6. En ja, zulke dingen horen bij een combinatie­klas. Want naast de twaalf kinderen uit groep 8 zitten er hier ook drie uit groep 7 en vijf uit groep 6.

Of dat lastig is? Niks hoor, vindt Bene­dicte. „Als de anderen uitleg krijgen, werken wij gewoon door. In deze klas leer je om je goed te concentreren. Op maandag en vrijdag zitten we als groep wel in een ander lokaal.”

Niet lang wachten
Zo’n klein klasje heeft veel voordelen. „Je kent elkaar beter”, meent Johan. „En daarom kunnen we een goede band met elkaar opbouwen.” Marlies kijkt eens rond en zegt dan: „Je zit ook ruimer.” Ze steekt haar voeten ver naar voren, maar niemand heeft er last van. Jan vindt het vooral fijn dat hij niet zo lang hoeft te wachten als hij de juf iets vraagt.

Of er ook nadelen zijn? Jesse denkt diep na, maar kan eigenlijk niets bedenken. Diane weet wel iets. „We zijn héél sportief, maar bij gym is het weleens lastig dat je alleen maar kleine teams kunt maken. Dan zouden meer kinderen wel handig zijn.”

Nieuweling
Loïs is pas verhuisd en ging twee weken geleden nog in Rotterdam naar school. Ze is dus ”de nieuweling”. Ze heeft het al goed naar haar zin, al blijft het wel wennen natuurlijk. „Mijn vorige klas was véél groter, met aan het begin van het schooljaar wel 31 kinderen. Dat was een stuk drukker, maar toch ook erg gezellig.”

De klas doet weleens gekke dingen. Zoals twee weken geleden. Ze gingen zelf patat maken én bakken. Gewoon, midden in de klas. „De juf had een zak aardappels over”, vertelt Jan. „Toen hebben we er maar patat van gemaakt.”

Nog een voorbeeld? Cariene denkt even na. „Vertel van dat plakband!” roepen een paar klasgenoten. „O ja, dat was leuk. Een paar weken geleden was de juf nog niet in de klas. Toen hebben we een rolletje plakband gepakt en de deur volgeplakt. De juf kwam binnen en had een hele sliert plakband aan haar rok hangen.”

En zo maken de kinderen in Groningen het altijd weer gezellig. Problemen zijn er maar zelden. En als ze er zijn? Dan heeft deze groep 8 een goed advies. „Zoek de problemen allereerst bij jezelf.”