Groep 8 Banisschool: Grappig, groen en gezellig (video!)

Is het de groene muur? Het aquarium met 29 vissen? Of toch de juf met haar lange krullen? Allemaal mis. Het zijn de onzichtbare dingen die groep 8a van de Banisschool in Rijssen bijzonder maken.

Als Kits vraagt waarom deze groep zo leuk is, schiet de vinger van Dick omhoog. „Als iemand iets niet weet, dan gaan we daar niet raar over doen. Dan zeggen we gewoon: „Geeft niks, kan gebeuren.””

Anne-Fleur knikt. „Pesten doen we ook niet.” Maar er zal toch weleens een grapje uitgehaald worden? Een viertal meiden links voorin de klas begint te giechelen. Julia vooral. „Die van 1 april, die moet je vertellen”, wordt er geroepen.

En Julia vertelt. Over 1 april, toen ze samen met Renske een briefje in de jongens-wc had gehangen. „Daarop stond dat er een gevaarlijke bacterie in de wc was gevonden. Op een gegeven moment gingen de jongens bij de meiden naar de wc!”

De jongens grijnzen, vonden het stiekem wel leuk. Dat geldt ook voor die keer dat juf Knol de hele groep te pakken nam. „We kregen een geschiedenistoets met allemaal rare vragen”, vertelt Estelle. „Hij was echt heel moeilijk. Bleek het een grap van juf te zijn.”

Stoer en leuk
Als het over juf Knol gaat, raakt de klas niet uitgepraat. „Ze is stoer en leuk”, roept de een. „Ze is réúze-enthousiast”, zegt de ander. „Mountainbiken en snowboarden kan ze als de beste”, vult een derde aan. Juf zit op haar bureau en krijgt er een rood hoofd van. „Nu moeten jullie stoppen hoor.”

Nog één ding willen de kinderen over haar zeggen. Dat ze van de kleur groen houdt. Nou, in de klas is dat goed te zien. De deur, de muur, de gieter, het bakje voor het zendings­geld, stoffer en blik, de speelgoedtent waar de kinderen hun tassen in doen: het is alle­maal groen. „En Diederick!” zegt Thomas met een grijns en wijst op zijn klasgenoot, die een groene trui draagt.

Beschuit met muisjes
Bij de deur staat een aquarium. Een tijdje geleden zaten er precies 25 vissen in. Dat was leuk: 25 vissen, 25 kinderen. Nu zijn het er echter 29. Sander legt uit hoe dat kan. „Een tijdje geleden ontdekten we twee babyvisjes. En vorige week zagen we er opeens weer twee.”

Reden voor Estelle om op beschuit met muisjes te trakteren. Voor de jongens blauwe en voor de meisjes roze muisjes. „Je kunt nu eenmaal moeilijk zien of een vis een jongen of een meisje is, toch?”

Scheve rug
Eén vis is een beetje gehandicapt, vertelt Eline. „Die heeft een scheve rug. Misschien heeft hij tussen een paar stenen gezeten of zo. Het is een black molly.” Haar lievelingetje is het niet. „Je kunt hem amper zien.”

Nee, dan de gele algeneter. Die kon volgens Estelle zelfs kunstjes doen. „Als ik met mijn vinger een rondje over het glas maakte, ging hij erachteraan. Maar nu doet hij het niet meer.” Om de beurt maken ze het aquarium schoon. Volgens Mirthe een leuk klusje.

Samenwerken is ook zo’n onzichtbaar iets wat deze groep bijzonder maakt. Bernd legt uit: „De een kan goed rekenen, de ander is goed in taal. We zoeken gewoon iemand op van ons eigen niveau. Dat werkt goed.”

Er is één ding waar de groep een hekel aan heeft: schreeuwen. Toch kúnnen ze het wel. Dat blijkt als de fotograaf komt en de kinderen meeneemt naar het klimrek op het schoolplein. „Laat eens horen of jullie blij zijn dat je in de krant komt?” Het gejuich is tot ver in Rijssen te horen.