Geke en Anna gaan bij Luther op bezoek (Met video)

Nieuwsgierig lopen Geke (10) en Anna (8) door Wittenberg naar het huis van Maarten Luther. Hier woonde hij dus… Zou je er nog iets van kunnen zien?

Zes dagen reizen Geke en Anna in Duitsland Luther achterna. Ze bekijken huizen waar hij woonde. Ze lopen over straten waar hij bedelde als monnik. Ze slapen in kloosters en zien de cel waar hij bad. Ze gaan naar kerken waar hij heenging en natúúrlijk nemen ze ook een kijkje in kasteel De Wartburg.

In Wittenberg staan ze al snel voor een enorm gebouw. Vroeger was dat een klooster. Luther woonde er als monnik en deed er de belangrijke ontdekking. Een van de belangrijkste ontdekkingen uit de geschiedenis.

Een paar jaar na die ontdekking wilde Luther geen monnik meer zijn. Geke begrijpt dat goed. Als monnik mag je bijna niks. Nu kon Luther tenminste trouwen met Katharina von Bora. Ze steekt haar arm door die van (een stenen) Katharina.

Van de keurvorst kreeg Luther het klooster. Het klooster stond namelijk leeg, want de monniken geloofden wat Luther zei. Velen van hen trouwden ook. Samen met Katharina kreeg Luther er zes kinderen.

Als de meisjes even later in de kelder van het huis zijn, zien ze dat het leven in het gezin van Maarten Luther eigenlijk nog heel veel op het kloosterleven leek. Meestal zaten er wel bijna vijftig gasten aan de lange tafel.

Aan tafel moesten de kinderen stil zijn en luisteren naar wat hun vader aan de studenten uitlegde over de Bijbel. En de hele dag was er veel werk te doen voor de kinderen, want al die mensen moesten natuurlijk eten.

Anna grinnikt als ze de wc van Luther ontdekt. "Ja, daar heeft hij echt op gezeten", vertelt de gids. De kelders zijn pas een paar jaar geleden ontdekt. Het oude klooster is zó vaak verbouwd, dat dit gedeelte heel lang onder de grond verborgen lag.

Spannend is het wel, om te slapen in een écht rooms-katholiek klooster, vindt Anna. Maar als de meiden er zijn, lijkt de gastenkamer vooral op een hotel. Buiten zie je beter dat het om een klooster gaat. Sommige stukken zijn ingestort. Het klooster Helfta bestond al toen Maarten Luther er dichtbij woonde.

's Avonds kijken de meiden hoe het gaat in de kapel. Het is heel stil. De nonnen schrijden binnen. Een van hen begint te zingen. In het Latijn. De anderen vallen in. Geke vindt een papier waarop staat wat er gezongen wordt. Maar ook nu nog kan ze het Latijn niet volgen.

De nonnen zingen. Op het papier zien de meisjes dat een aantal gebeden gericht zijn aan Maria. Ineens is er een stukje in het Duits: “Heilige Katharina, hilfe uns…” Er volgt nog een heel aantal heiligen.

Anna ziet wel dat de Reformatie nodig was: “Nu kunnen we het tenminste begrijpen in de kerk. Als alles in het Latijn gaat, leer je niks over de Heere.” “En in de Bijbel staat niet dat je tot heiligen moet bidden, alleen tot God”, vult Geke aan.

Gelukkig vertaalde Maarten Luther de Bijbel. Op kasteel de Wartburg zien de meiden waar hij dat deed. Hoe ging dat toen Luther door zijn vrienden hierheen werd ontvoerd? Het was een spannende tijd.

Het kasteel staat op een hoge heuvel midden in het Thüringer Woud. Best veilig, denkt Anna. En er is ook een ophaalbrug. Hier kon Luther vast rustig vertalen. Té rustig, denkt Geke. Zijn vrouw en kinderen waren nog in Wittenberg.

In het Lutherhuis in Eisenach oefenen Geke en Anna of ze ook Bijbelteksten kunnen vertalen. Wel lastig, want ze kunnen alleen kiezen tussen Engels of Duits. Maar de computer vindt alles goed.

Luther was strenger. Hij bleef zijn vertaling verbeteren. Iedereen moest hem helpen: zijn vriend professor Melanchthon, de studenten die bij hem woonden en alle gasten die een beetje verstand van Hebreeuws of Grieks hadden.

In Eisleben zien de meiden waar Luther stierf. Hij wilde graag sterven, leest Anna. Ze begrijpt dat wel. Luther had veel vijanden. Hij wilde graag bij de Heere zijn. Aan het einde van het museum kiezen de meisjes elk een plekje. Even zitten, rustige muziek. Je kunt er nadenken over woorden van Luther die op de muur hangen: “Midden in het leven zijn wij door de dood omgeven” en: “Mens, je moet sterven! Ja, kom Heere Jezus!”

Zo zag een gewone dag eruit

Zonsopgang: Morgengebed en ontbijt.

06.00 uur: Colleges voor studenten en Herr Luther, kinderen leren hun lessen en doen klusjes.

11.00 uur: Studenten en professor komen terug, middagmaal.

Middag: Zelfstudie voor studenten, kinderen werken en spelen.

17.00 uur: Gebed en avondbrood.

Avond: Samen zingen, dichten of praten.

21.00 uur: Na het avondgebed ligt iedereen in bed en wordt het stil.

× ← →