Bijzondere dag met een gewone koning

„Wat eten jullie ’s ochtends altijd op je brood?” vraagt de koning. Hij zit aan tafel bij kinderen die aan het ontbijten zijn. Vandaag eten ze in ieder geval gezond. Want straks gaan ze sporten. Speciaal daarvoor is Willem-Alexander vrijdag naar hun school in Twello gekomen.

Volgende week is het pas Koningsdag. Maar in het dorp Twello hangen de vlaggen al uit. Het schoolplein is versierd met ballonnen en vlaggetjes. Rood, wit, blauw. En alle kinderen dragen een oranje hesje.

Overal in het land zijn Koningsspelen. Elk jaar gaat de koning dan bij een andere basisschool kijken en nu is dat in Twello. Dat maakt het zo’n bijzondere dag. Meer dan een uur moeten de kinderen wachten op het bezoek. Eindelijk is het zover: een blauwe Audi komt het schoolplein op gereden. Uit het achterste raampje steekt een zwaaiende hand. Iedereen juicht en roept.

De koning stapt uit. „Goedemorgen!” roept hij. Samen met de burgemeester en andere belangrijke mensen loopt hij naar het schoolgebouw. Daar staan kinderen die hem ontvangen met een oranje slinger.

Andere kinderen hebben de eer om bij de koning aan tafel te zitten. Daarvoor hebben ze een dag van tevoren lootjes getrokken in de klas. De naam van Novelle Polnaya uit groep 7 zat daar ook bij. Maar zij wilde liever toch op een andere plek eten. „Ik heb niet echt spijt van mijn keuze”, vertelt ze. „Ik vind de koning niet zo bijzonder.”

Willem-Alexander is maar een gewoon mens, vindt ook Aniek uit groep 6. „Maar het is wel bijzonder dat hij er was. Dat maak je maar één keer mee in je leven.”

Telefoons

Foto’s van de koning mogen ze niet maken. Telefoons moesten vandaag thuisblijven. Aniek snapt dat wel: „Tijdens het sporten kun je die niet bij je houden. En anders loopt de juf met een grote stapel telefoons.”

Aniek zit net als Novelle, Julian en Terence op de christelijke basisschool De Oase. Die school zit in één gebouw met de katholieke en openbare school in Twello.

Een paar weken geleden hoorden de kinderen voor het eerste het grote nieuws: Willem-Alexander komt naar Twello. „Eerst dachten we dat het een 1 aprilgrap was”, vertelt Julian uit groep 7. „Maar toen hoorden we dat het echt was.”

En vandaag is hij er echt. Op het schoolplein kijkt hij hoe de leerlingen kickboksen, handballen en skaten. Daarna stapt hij in zijn blauwe Audi. Het raampje gaat weer open. Als de auto de bocht om rijdt, zien de kinderen alleen nog een zwaaiende arm. Dag Majesteit.

Julian Wind (10) uit groep 7

„Ik mocht de koning ontvangen. We stonden met een paar kinderen op een rij bij een paal met ballonnen. Samen hielden we een oranje slinger vast en toen de koning aankwam, zwaaiden we. Willem-Alexander zwaaide terug. Toen ging hij de school in. Wel raar dat er zo veel politie was. Ik zag dat één bodyguard bij de deur bleef staan; drie gingen er met de koning mee naar binnen.”

Aniek Hettinga (9) uit groep 6

„Het was leuk dat ik dicht bij de koning aan tafel zat tijdens het ontbijt. Hij kon mij net niet horen, dus ik heb hem zelf niet gesproken. Wel hoorde ik dat hij het leuk vond om op onze school te zijn. Door alle fotografen die erbij stonden, kreeg ik het gevoel begluurd te zijn. Telkens als je een hap nam, kwam er weer een flits.”

Novelle Polnaya (10) uit groep 7

„Ik was uitgekozen om aan de tafel met de koning te zitten. Maar dat wilde ik liever niet, omdat ik dan het gevoel heb dat alles heel netjes moet. Bij ons aan tafel werd met drinken geknoeid en dat kan niet als de koning erbij is. De koning was eigenlijk hetzelfde als hoe ik hem op het nieuws zie. Bij de spelletjes vond ik kickboksen het leukste, omdat mijn oom daar lesgaf.”

Terence Adriana (9) uit groep 6

„De koning zat één tafel naast mij. Stiekem heb ik weleens naar hem gekeken. Van te voren was ik wel een beetje zenuwachtig. De juf had verteld dat we Majesteit tegen de koning moesten zeggen. En je mocht hem niet zomaar iets vragen; alleen reageren als hij een vraag stelde. Het allerleukste van de dag vond ik dat ik op het nieuws ben gekomen, toen het Jeugdjournaal mij interviewde.”